یادداشت‌های محمد حسینی رکن آبادی (5)

          همت بلند و خستگی ناپذیری استاد در راه کسب علم، نتیجه عشق او به آموختن و خدمت به مردم بود. 
        

          این کتاب کم نظیر و شاید بی نظیر، یک دنیا حرف عاشقانه دارد. و برای همه، چه آنهایی که ازدواج نکرده اند، چه آنهایی که در ابتدای مسیر زندگی مشترک هستند و چه آنهایی که سالهاست زندگی مشترک را شروع کرده اند، درس های ناب و عمیقی دارد. برای کسانی که بلد نیستند عاشقانه ببینند و عاشقانه در سرزمین پهناور دلها سفر کنند، تمرین و سرمشقی ستودنی است و آنها را تشویق می کند تا مثل نوزادی که گام های اول زندگی خود را شروع کرده، در این راه، تاتی تاتی کنند و رسم راه رفتن بیاموزند.
        

          چمران مساوی است با عشق. عشق به خدا، زندگی و مظلومین. و عجیب و اسرار آمیز است که او همه اینها را باهم و در کنار هم داشت. 
        

          یکی از داستان های این کتاب، هم نام با کتاب است. این داستان را بیش از همه داستان های کتاب دوست دارم. شاید برای برخی، گنگ و مبهم باشد و تخیلی به نظر برسد اما حاکی از شناخت عمیق آقای نادر ابراهیمی از جوامع انسانی و جنس انسان است. براساس دیدگاه طرحواره درمانی، یکی از نیازهای روانی اساسی و مهم انسان ها، نیاز به "دیده شدن" است. یکی از دردناک ترین شیوه های فراموش شدن انسان و ندیدن آن، عادت کردن به انسان های مهم زندگی است. این اتفاق باعث می شود باوجود اینکه آنها را هر روز می بینیم ، لابه لای رخدادهای کوچک و بزرگ زندگی، به وجودشان عادت کنیم. اینجاست که رنج و غم عمیق آنها شروع می شود و ذره ذره از زندگی مان خارج می شوند ولی ما نمی فهمیم.
        

          ترجمه دکتر حمید پور، بسیار روان تر، دقیق تر و کاربردی تر از سایر ترجمه هاست.