یادداشت‌های محمد طه آذری (6)

          یک فصل در میان ، اول پسرک و بعد روباه داستان را روایت می کند ؛ بعضی از کنش ها انگیزه غیر منطقی داشتن ، پایان ضعیف و تکراری ای داشت . شایدفضای جذاب بستر داستان بتونه مخاطب پسر ۱۰ تا ۱۲ سال رو تا ته نگه داره ولی د کل اثر درخشنده ای نیست .
        

          شفت بازی های دو تا بچه که میتونه برای یک کودک (و خیلی از بزرگسال ها ) واقعا خنده دار و جذاب باشه.
گذر از متن و داستانش ، تصویر سازی خاصی تو این مجموعه کتاب به کار رفته ، تصویر هایی که جذابیت یک تصویر سازی کتاب کودک رو دارن ، منتها با این فرق که نوع خطوط و گاه عجله ای که تو طراحی به کار رفته خیلی بیشتر میتونه بیش فعالی و هیجان که از ذهن فعال و پر انرژی دو شخصیت اصلی داستان نشئت میگیرن رو به من مخاطب انتقال بده و به نظر من این یک هنره .
        

          مسلما کودکی متفاوتی می داشتم اگر این کتاب رو نداشتم ! ۶ - ۷ سالم بود که پدرم اینو تو یه نمایشگاه کتاب واسم گرفت و طی چند سال قسمت های مختلفشو چند بار میخوندم . متن قابل فهم با وجود علمی بودنش و نقاشی های گرافیکی اش به کمک هم اطلاعات نسبتا زیادی رو به من کودک میدادن و این ارزشمنده . پیشنهاد میکنم برای فرزند پسر یا داداش کوچیکتون درصورت علاقه به این علوم بگیریدش.
        

          برا پسر بچه ۸ تا ۱۲ سال توصیه میکنم . استفاده از شخصیت های مختلف شرقی و غربی داستان ها و قابلیت هاشون   استفاده کرد که میتونه برا بچه جذاب باشه .
        

          بی منطقی و احمقانه بودن اتفاق های این مجموعه رمان (که چند تاشو  تو بچگیم خونده بودم ) برای یک کودک واقعا خنده داره و میتونه تو طول داستان بخندونتش ، اگر پسربچه ۸ تا ۱۲ سال دارید حتما به هر نحوی  این کتاب رو بهش برسونید !
        

          بعنوان یک رمان تخیلی برای یک کودک  ، برای کودکی من خیلی جذاب بود ؛ مخصوصا خیالی که توام با فضای دریا ساخته بود و باعث شده بود تو اون دوران هر وقت که میرفتم کنار دریا یاد فضای این رمان بیفتم .