یادداشت‌های بهار یاوری (7)

          قلم نویسنده شیوا بود؛ به شدت روان و جذاب بود. داستان از زبان دختر ماجراجو و باهوشی روایت می‌شد که به شیرینی داستان اضافه می‌کرد. هر چند لحن روایت شیرین بود اما موضوع و مفهوم داستان تلخ بود. پرداختن نویسنده به مسائل نژاد پرستی خیلی ارزشمند بود. این کتاب برای من به قدری زیبا بود که می‌تونم‌چندین و چند مرتبه دیگه بخونمش.
        

          داستان خیلی جالبی بود. با اینکه از اول داستان متوجه پایانش می‌شدی اما خوندنش اصلا کسل کننده نبود. بحث های فلسفی‌اش شیرین بود. با داستان انس می‌گرفتی جوری که در آخر خودت رو عضوی از خانواده جان، شخصیت اول داستان، می‌دونی.
        

          کتاب جالبی بود. من به خاطر علاقه‌ام به گربه ها شروعش کردم اما خیلی راجب گربه ها نبود جز داستان اولش که اون هم بخش مختصری رو به گربه ها اختصاص داده بود. 
        

          کتاب بسیار مفیدی بود. راهکارهای خیلی ساده اما کاربردی داشت و مثل خیلی از کتاب های روانشناسی تمرکزش روی افزایش انگیزه نبود بلکه با طرح مشکل و پیشنهاد روش حل مشکلات به از بین بردن کمالگرایی کمک می‌کرد. 
        

          کتاب جالبی بود. اما این که تعداد شخصیت های داستان زیاد بود داستان افراد زیادی رو هم زمان روایت می‌کرد گاهی برای خواننده گیج کننده می‌شد. همچنین رمان ریتم خیلی آرومی داشت و فقط انتهای داستان یکم هیجان و فراز فرود داشت.‌ در هر حال یک بار خوندنش خوبه.
        

          من توی دوران دبیرستان با فلسفه آشنایی داشتم اما این کتاب اینقدر روان و جذاب داستان فلاسفه رو توضیح داده بود که بیشتر تمایل پیدا می‌کنی راجب فلسفه مطالعه کنی در ضمن فصل های آخرشم واقعا جالب و هیجان انگیز بود.