یادداشت‌های سیدامیر اسلامی نژاد (4)

          صرفا می‌تونه مدخلی برای مطالعات بیشتر در این حوزه باشه
        

          «طنز بی‌نهایت مسأله‌ای جدی است.»
این جمله از عزیز نسین که در مقدمه‌ی این کتاب. نقل شده‌است نمایانگر رویکرد او نسبت به طنزنویسی است.
داستان‌های طنز عزیزنسین بیش از آن که مخاطب را به قهقهه بیندازد، او را به پوزخندی از سر همدردی وامی‌دارد. شبیه به استندآپ کمدی‌ای که بیش از آن‌که از مخاطب خنده بگیرد، تشویق می‌گیرد.
البته «جهان وارونه»ای که عزیزنسین روایت می‌کند در ذات خود خنده‌دار است اما طوری است که گویی خودمان هم در همین جهان وارونه زندگی می‌کنیم؛ نهایتا نویسنده کمی درجه‌اش را بیشتر کرده است.
قلم تند عزیز نسین از مسئولین بی توجه به درد مردم تا روشن‌فکرنماهای تازه به دوران رسیده و حتی مردم عادی را هدف قرار می‌دهد. مساله‌ی اصلی او وطن و اجتماع است و به ویژه تغییر سبک زندگی مردم از شیوه‌ی سنتی به مدرن دستخوش طنزپردازی او قرار گرفته‌است.
خواندن داستان‌های عزیز نسین باعث می‌شود که به پیرامونت نگاهی بیندازی و ببینی که چقدر شبیه به آدم‌های این «دنیای وارونه» را می‌شناسی.
        

          سیاوش مهم‌ترین قهرمان شاهنامه است که بیشترین بخش این کتاب را هم به خود اختصاص داده است.
هنر فردوسی در ساخت چنین قهرمانی بی‌بدیل است. سیاوش هم به عنوان یک قهرمان تاریخی و هم به عنوان یک اسطوره قابل بررسی است.
«سوگ سیاوش» داستان سیاوش و کیخسرو را از منظر اسطوره‌ای مورد بررسی قرار داده است.
شاهرخ مسکوب با بیانی شیوا به زوایای مختلف شخصیت‌های این داستان پرداخته است.
سیاوش به عنوان نماد وفاداری، نهایت آرمان ایرانیان و انسان کامل از منظر آنان بوده‌است که با مرگش جهان را به سوی پاکی هدایت می‌کند و کیخسرو این حماسه را به کمال می‌رساند.
شناخت اسطوره‌ای که در دوره‌های مختلف تاریخ ایران همواره برای مردم این سرزمین معنادار و امیدبخش بوده‌است با نگاه تیزبین و قلم روان شاهرخ مسکوب حظی مضاعف دارد.