یادداشت‌های Arghavan (6)

          به شخصه از این‌که مرز بین مالکیت و عشق رو خوب نشون داده بود خوشم اومد و همچنین شخصیت پردازی‌ها به نظرم جالب بودن .
        

          این کتاب تقریباً به جزئیات توجه زیادی کرده و به شخصه این رفت و آمد در زمان گذشته و حال رو خیلی دوست داشتم اما کتاب قوی‌ای نیست و این رو می‌شه پای این‌که " دومین کتاب نویسنده "‌ست بذاریم . نمی‌تونم به طور کلی بگم ارزش خوندن داره یا نداره چون نظرات درباره‌ی این کتاب متفاوتن ولی با این‌که می‌شد به ابعاد مهم‌تر ، عمیق‌تر و همچنین روند جالب تری پرداخت ؛ من از خوندنش پشیمون نیستم ‌.
        

          این کتاب یک شاهکارِ به تمام معنا بود . با تمام جملات کتاب زندگی کردم و اشک ریختم . پایانی داشت که گرچه قابل پیش بینی بود اما عمیقاً دلم نمی‌خواست اتفاق بیفته . قلمِ عباس معروفی طوریه که تو رو وابسته می‌کنه و من الان نمی‌دونم چطور با تموم شدن این کتاب کنار بیام :)
        

          بالاخره امروز وقت کردم این کتاب رو تموم کنم! زمانی که شروع به خوندنش کردم نتونستم باهاش ارتباط بگیرم اما در ادامه واقعاً زیبا شد. شاید روند داستان یک جاهایی به خاطر بیانِ بیش از حدِ احساسات ، خسته کننده بشه اما جذابیتش همچنان باقیه. خوشحالم که با پایانِ خوبی مواجه شدم و باید بگم خوندنش تجربه‌ی زیبایی بود. هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم احساساتِ یک مادر این‌قدر لطیف باشن.