یادداشت‌های آرین عبیدی (44)

          کلیشه ولی به بهترین شکل ممکن!
جیگرم حال اومد قشنگ
عجب آرتی!
استایل جدیدی نداره همون چیزیه که به عنوان آرت استایل انیمه ای میاد تو ذهن
ولی چقدر خووووب انجام شده.
و چه رنگ امیزی و نورپردازی بی نظیری
حالا اینکه جلد فیزیکیشو خوندمم لذتشو چند برابر کرد.
دم بچه های سایت اوتاکو هم گرم بابت این کیفیت خوب
ادرس سایتشونو میذارم شاید بدردتون خورد.
https://otako.ir/
        

          2.5
        

          اين سومين كتاب با اين مضمونه كه از ميچيو كاكو خوندم("جهان هاى موازى" و "فيزيك ناممكن ها")
نسبت به اون دوتا پيچيدگى كمترى داشت و قابل فهم تر بود پس اگه به اين مدل موضوعات علاقه دارين(سفر به فضا ، جاودانگى ، روبات ها ، نظريه ريسمان و ...) براى شروع مناسب تره
ولى متاسفانه يه سرى مفاهيم عينا تو چند تا كتاب تكرار شدن كه زياد براى من جالب نبود(مثلا مقياس كارداشف تمدن ها كه تو "جهان هاى موازى" هم بود ولى فيزيك ناممكن ها رو مطمئن نيستم)
و همچنين برخلاف اون دوتا كتاب احساس ميكنم نيازى به بازخوانى نداره.
        

          خيلى خفنه اين رويداد. از يه طرف كراس اور فلش و بتمن. از يه طرفم ملاقات بتمنِ  پسر با بتمن ِ پدر (Flashpoint) و يه سرى اتفاقات ديگه كه بهتره خودتون بفهميد.

ترتيب خوندن مجموعه هم به اين شكله👇

1. Batman rebirth 21
2. The Flash rebirth 21
3. Batman rebirth 22
4. The Flash rebirth 22

و اما پيش نياز ها👇

رويداد ٥ قسمتى Flashpoint
و كميك تك جلدى DC Universe Rebirth
        

          يه كتاب خيلى كوتاه كه سعى كرده تو ١٠٠ صفحه فيلسوف هاى قرن ١٧ و عقايدشون رو معرفى كنه. 
و به هيچ وجه به درد حرفه اى ها نميخوره.
ولى براى خود من مفيد بود. 
بين فلاسفه اى كه تو كتاب بودن
عقايد اسپينوزا در مورد خدا و معجزات خيلى به دلم نشست.👇

🔻خدا همان طبيعت است. و چيزى در طبيعت اتفاق نمى افتد كه با قوانين كلى آن در تعارض باشد. 
🔻و آنچه ما معجزه مى ناميم، فقط رويدادى است كه علت طبيعى آن را هنوز كشف نكرده ايم.
        

          خب سريال رو كه خيلى دوست دارم. 
كميكم خوب بود. يه ستاره رو به خاطر طراحى ها كم كردم. 
يكى هم به خاطر داستان كه ميتونست پر محتوا تر باشه. 
ولى همه اينا به كنار
ممنون از عوامل نشر باژ كه كميك خوندن به صورت فيزيكى رو براى ما علاقه مندان ممكن كرد❣️
اميدوارم اين روند ادامه داشته باشه و شاهد چاپ بهترين كميك ها تو ايران باشيم.
        

          خب همين اول كارى بگم اين مجموعه لقب بهترين كميك سال ٢٠١٨ مارول رو از سايت CBR گرفته. 

و به نظر من كه واقعا هم هست. متاسفانه كميك هاى جديد مارول يا خيلى طولانى و پيچيده هستن، يا طراحى هاى جالبى ندارن، يا اينكه ايده هاشون تكرارى شده. و همه اينا باعث شده بود منى كه واقعا عاشق مارولم هم كمتر بيام سراغ كميك هاى جديدش. ولى اين كميك عالى بود. از همون ٥ صفحه اولش من رو جذب كرد. واقعا ايده هاى خفنى داره و طراحى هاشم قطعا جز نقاط قوتشه. 

تا جايى كه من ميدونم اين اولين كميكى هست كه به منشا بوجود اومدن سيمبيوت ها ميپردازه(قبلا فقط در اين حد بود كه ميگفتن از سياره سيمبيوت ها اومدن)

يه نكته جالب: دانى كيتس، به خاطر اين مجموعه و به دلايلى به مرگ هم تهديد شده از سوى يك سرى از طرفدار. 

و در آخر بايد بگم اين مجموعه رو ميتونين از سايت اسپايدى، با يك ترجمه خوب و به صورت رايگان دانلود كنين.
        

          انيمه توكيو غول(گول درست تره البته) رو خيلى دوست داشتم. ولى بعد ها فهميدم انيمه اقتباس خيلى وفادارى نيست و مانگا تو سطح بالاترى قرار داره.  
فعلا درباره اين تفاوت سطح نميتونم نظر بدم  تازه اول ماجراست. 
كانكى (شخصيت اصلى) اوايل داستان خيلى رو مخه ولى خوشبختانه اين روند قرار نيست ادامه داشته باشه (با توجه به انيمه) و خيلى خفن ميشه خيلى.
        

          بهتر از دث نوت تو دنيا وجود نداره
همه چيزش خوبه همه چيز
من تا الان انيمه دث نوت رو دوبار ديدم ولى مانگا رو هم ميخوندم باز هم برام لذت بخش بود
دو شخصيت اصلى داستان ( ال و لايت ) به بهترين شكل ممكن شخصيت پردازى شدن و امكان نداره ازشون خوشتون نياد
پيچش هاى داستانى بسيار زياد و غافل گير كننده هستن و معلومه نويسنده اين سرى خودش هم به اندازه ال و لايت باهوشه
خلاصه اينكه حتما بخونيد
حداقل اگه نميخونيد انيمش رو ببينيد
        

          خيلى چيز خاصى نبود ولى خب دوسش داشتم. طراحياش بسيار زيبا بودن. تا حدى يادآور انيميشن شير شاه بود برام.
        

          از بهترين كميك هاييه كه خوندم واقعا  تجربه لذت بخشى بود مخصوصا به خاطر اينكه وقتى بچه بودم انيميشنش رو ديده بودم و اون موقع اشكم رو هم دراورده بود
براى من اين سرى تكرار نشدنيه
        

          همين اول بگم
اصلا كارى به بعد فلسفى و عميق كتاب ندارم چون اگه چنين مفاهيمي هم داشته در حد درك من نبوده و اصلا هم دغدغم نيست.

به عنوان كسى كه عاشق ديدن اعضاى بدن انسان سر ميز غذا تو سريال هانيباله،
به عنوان كسى كه عاشق رنگ خون تو فيلماى تارانتينوييه،
به عنوان كسى كه به احتمال زياد بعد از نوشتن اين ريويو بايد بره تيمارستان بسترى بشه
        

          ريتم تند و بدون زياده گويى
ايده هاي فوق العاده ناياب و جذاب
كمدى هاى ديوانه وار
 تخيل بى حد و مرز (تا حدى هم علمى)
غير قابل پيشبينى

تمام موارد بالا با هم رو قبلا فقط تو سريال ريك و مورتى ديده بودم و الان مطمئن شدم يكى از منابع الهام ريك و مورتى همين كتابه

اما ترجمه كتاب:
من ترجمه رو با زبان اصلى مقايسه نكردم ولى يه سرى موارد خيلى اذيتم ميكرد براى مثال كل كتاب به زبان محاوره اى ترجمه شده و همش احساس ميكنم نبايد اينجورى ميبود

طرح جلد كتابم كه همه چى هست جز طرح جلد
قشنگ معلومه يه عكس كهكشان از گوگل پيدا كردن بعد همينجورى الكى يه روبات هم اون گوشه گذاشتن
واقعا حيفه چنين كتابى اينجورى چاپ بشه

اما خود كتاب به قدرى خوب بود كه طرح جلد و ترجمه كلا از يادتون بره
يعنى اگه اين دوتا هم خوب ميبودن از پنج نمره بهش هفت ميدادم.
        

          شما فرض كن نويسنده اى
در قدم اول يه ايده خيلى ناب به سرت ميزنه
فكر ميكنى خيلى كار شاخى كردى؟
نه
ايده ناب تا دلت بخواد هست. 
حالا بايد به سه تا سوال مهم جواب بدى.
"چرا؟"
"چگونه؟"
و از همه مهمتر "كه چى؟"

تا وقتى نتونى اين سه تا سوالو جواب بدى ايده نابت به درد هيچكس نميخوره.

ديدن اين حجم از تعريف ها واقعا برام ضد حاله.
كل داستان تناقضه.
انگار همه ادم ها تظاهر به افسردگى ميكنن.
اگه افسرده اى اگه نا اميدى
پس هيچ هدفى نبايد داشته باشى
پافشارى و اصرار بر ادامه نسل براى باز نگه داشتن مغازه خودكشى خودش يعنى انگيزه و هدف داشتن.
(مگه اينكه نويسنده ميخواسته دقيقا به همين موضوع برسه
        

          خيلى با خودم كلنجار رفتم كه اين كتاب رو دوست داشته باشم ولى نشد كه نشد ، با خودم فكر كردم حتما مفهوم خاصي تو زير متن خودش داره كه انقدر معروف و پر طرفداره. واس همين چند تا از نقد ها رو خوندم ولي بازم چيزي نبود كه قانعم كنه.
نمره من : 2.5/5

و اما اقتباس سينمايى اين اثر (كه مهم ترين دليل معروف شدن كتابه)

مقاله هاى زيادى درباره كوبريك خوندم و كاملا از تاثيرش بر هنر هفتم آگاهم و به هيچ وجه  خودم رو در حدى نميدونم كه بخوام كيفيت كارگردانيش رو زير سوال ببرم چون اصلا علمش رو ندارم.

اما با فيلم پرتقال كوكى هم دقيقا به اندازه كتابش مشكل دارم. به نظرم وسواس بيش از حد كوبريك باعث شده كه بازى ها خيلى مصنوعى به نظر بيان و من يكى رو كه قانع نميكنه تا باورشون كنم.
        

          خب اين اولين بار بود كه به اختيار خودم سراغ يه كتاب شعر رفتم(يعنى جدا از ادبيات مدرسه)
براى  همين فعلا خيلى وارد جزئيات كتاب نميشم. 
فقط همينو بگم كه اين كتاب منو به شعر علاقه مند كرد. كارى كه كتاباى درسى در طول ١١ سال نتونستن انجام بدن.
        

          جالب بود
داستان و فضاى كلي كتاب به شدت منو ياد فيلم مكعب مينداخت ( هموني شبكه چهار هر روز پخش ميكنه)
خوشبختانه نويسنده الكى داستان رو كش نداده بود
اون يه ستاره رو هم فقط به خاطر پايان نسبتا قابل حدسش كم كردم
        

          متن زير به هيچ وجه نقد نيست(فعلا) و انسجامي هم نداره فقط احساسات درهم و شلخته اين جانبه و ممكنه از رو جوگيرى باشه. 
هروقت كفه منطق و احساسم متعادل شد ريويو رو تغيير ميدم. 

بينظير بود
خدا ميدونه چند بار موهاي تنم سيخ شد
چند بار بغض كردم
چند بار حيرت كردم
فقط بحث پايان نيست
كل اين داستان
اين جهان
اين شخصيت ها
فقط ميتونم تحسينش كنم.
پايان داستان براى من ايده ال ترين حالت ممكن بود.

هربار كه به سرگذشت يه سري از شخصيت ها فكر ميكنم قشنگ افسرده ميشم واس چند دقيقه!

بعد از تموم كردن اين جلد فهميدم خيلي از طرفدارا(هيتر در اصل
        

          تو عالى بودن اين كتاب كه هيچ شكى نيست. ولى عاشقانه هاى گرالت و ينيفر واقعا رو مخمه