همين اول بگم
اصلا كارى به بعد فلسفى و عميق كتاب ندارم چون اگه چنين مفاهيمي هم داشته در حد درك من نبوده و اصلا هم دغدغم نيست.

به عنوان كسى كه عاشق ديدن اعضاى بدن انسان سر ميز غذا تو سريال هانيباله،
به عنوان كسى كه عاشق رنگ خون تو فيلماى تارانتينوييه،
به عنوان كسى كه به احتمال زياد بعد از نوشتن اين ريويو بايد بره تيمارستان بسترى بشه