یادداشت‌های فاطمه رح (7)

          برای من جذاب ترین بخش داستان اسمشون بود چیستا
بقیه داستان انگار پر از خلا بود پر از چیزهای مهمی که حذف می شدن.
        

          خواندنش برایم لذت بخش بود
واقعا خواندن نوشته های ایرانی لذتی دیگر دارد
فراز و نشیب قصه را دوست داشتم اما  گاها که پیامی یا حرف مثبتی می گفت در جاهایی از کتاب تو ذوق می زد.
آقای سالاری مردی که در پنج ثانیه صفر تا صد را پر میکرد و مدل زندگی اش فکر کردن و زندگی ساختن را از او گرفته بود.
و هرچند دیر بود اما اوضاع کمک کرد تا کمی درک کند و ببیند.
        

          کتابی عجیب و جالب بود.
کمی فهمیدم و اکثرا نفهمیدم.
اما مسیر کتاب خسته کننده نبود و در عین حال جذاب و پرشور نبود.
مسیر زندگانی را می پیمود.
        

          تجربه هولناک و غم آلودی بود...واقعا قلبم به درد آمد.
قصه روایتی است از درد هایی که هر روز می شنوم اما حال با جزئیات خواندنش فرق داشت...
فقط کمی با نحوه نوشتاری اش ارتباط برقرار نمی کردم.
        

          نوشته از دید یک کودک بود و همین بخش کتاب و نگاه اش را دوست داشتم و برایم جالب بود اما به سختی تمامش کردم . من متوجه نقطه اوجی نشدم و کل داستان روی یک خط بود.
        

          این کتاب برای من هدیه ای بود که مدت ها آمادگی باز کردنش را نداشتم و حالا که باز کردم، همان چیزی بود که مدت ها دنبالش می گشتم، انسان بودن را دیدم.
خواندنی است. خیلی خواندنی. کاش تمام نمی شد...
        

          کتاب روان و واقع نگری بود.
طرح داستان جالب و گیرا بود هرچند آنقدرها تحت تاثیر قرار نگرفتم که تا مدت ها به یادش باشم