یادداشت‌های تارا ☆ミ (7)

          به نظرم اونقدر که تو اینترنت معروفه و ازش صحبت میشه جالب نیست..
        

          از سبک نویسنده و پرش‌های زمانیش واقعا خوشم اومد.. یکمی هم با خوندنش یاد کتاب "شوهر آهو خانم" افتادم..اگه بخوام کتابو با یک کلمه توصیف کنم قطعا "غم" انتخابمه...
        

          نمی‌دونم چرا ازش خوشم میومد.. خیلی سردرگم کننده و البته ترسناک بود و انتظار پایان بهتری رو داشتم.. حداقل جواب بعضی سوالات خواننده رو کاش میداد.. هنوزم یادش میفتم یه مهی از سردرگمی دور سرم میچرخه...
        

          برای کسایی که میخوان داستان‌های قرآن رو به صورت رمان و پر از جزئیات و صحنه‌ها ی نفس‌گیر بخونن بهترین گزینه است؛ و زاویه دید مرتب عوض میشه و داستان از زبان شخصیت‌های متفاوت گفته میشه که خیلی خیلی جذاب‌ترش میکنه.
        

          داستان کتاب خیلی جالبه و درابتدا ترسناک و رازآلوده و مخاطب رو کاملا تا آخر میکشه... و بنظرم کسی نیست که بعد از خوندن صفحه آخر به دور و برش نگاه نکنه و به فکر فرو نره...
        

          این کتاب رو وقتی نوجوون بودم خوندم و عاشقش شدم... وقتی همه داشتن درباره هری پاتر و ... صحبت می‌کردن من لای صفحات این کتاب قدم میزدم و با کلی شخصیت باحال و دوست‌داشتنی همراه میشدم.. حال و هوای کتاب خیلی ایرانی و قشنگه و حساب تعداد دفعاتی که مغزم موقع خوندنش منفجر شد از دستم در رفته.. مطمئنم گاهی اوقات یادم میرفت وسط صحنه ‌های نفس‌گیر و جذابش نفس بکشم... شخصیت‌هاش شگفت‌انگیزن... مکان‌ها با جزئیات مناسب و زیبا توصیف شدن... کتاب پر از غافلگیری‌های دیوانه کنندست.. هم شوخی داره هم ناراحتی هم ترس و نگرانی..  سپاس از  فردوسی عزیز بابت آفرینش شاهنامه و قشنگ‌تر کردن دنیا و سپاس از آقای آرین برای آفرینش این مجموعه و ساختن نوجوونیم✨️