یادداشت‌های رضا رضائی (4)

          کودکی نوجوانی جوانی،این عنوان نسخه ای است که من دارم و تا کنون ۵ یا ۶ مرتبه کامل آن را خوانده ام.
از آنجا که تولستوی این کتاب را در دوران نقاهت خویش و در شروع کار نویسندگی به رشته تحریر در آورده شاید به مانند سایر آثارش آنچنان فاخر نباشد.
اما این تریولوژی بیان و حدیث نفسی است از زندگی خود نویسنده؛از مرگ مادرش و غلیان احساسات کودکانه اش تا سادیسم درونی ای که در نوجوانی وی رخ میدهد و ناکامی در دانشگاه؛همچنین اگر کسی میخواهد درباره آداب زندگی یک خانواده فئودال و اشراف زاده آن دوره را برسی کند این کتاب بسیار به او پیشنهاد میشود.

        

          چه باید کرد؟
این پرسش مطروحه که عنوان کتاب نیز هست؛در نهایت بی پاسخ میماند.
تولستوی در این نوشته به بیان چالشِ فقر و غنا و زندگیِ پر مشکل و سختِ حاشیه نشینان پایتخت روسیه میپردازد،از کاباره ها تا مراکز فساد و تعفن موجود در آنجا.
        

          من این داستان را در یکی از مجموعه داستان های کلاسیکی که نشر چشمه از جناب تولستوی منتشر کرده خوانده ام؛
بی شک بعد از خواندن این اثر عقایدتان در باب ازدواج و زندگی مشترک زناشویی حداقل اندکی تغییر میکند،
در واقع تولستوی باورهای رایج مردم در باب ازدواج و زناشویی را در این اثر به چالش میکشد،از جمله پستیِ روابط جنسی و  البته خیانت.
حتما بخوانید.
        

          مرگ ایوان ایلیچ
شامل چند داستانِ نسبتا بلند که بنظر من، برای کسی که قصد آشنایی شیوه داستان نویسیِ مرحوم تولستوی را دارد بی نظیر است،در واقع کلیات فسلفی و نوع جهان بینی خویش را با این این داستان ها بیان کرده،از فراز و فرود های زندگی اشراف زادگان قرن ۱۸ روسیه تا اعماق فقر مردم بی بضاعت مسکو نشین.
بسیار خواندنی و با ارزش.