یادداشت‌های Dora (2)

          این کتاب روند خیلی آرام بخش و قشنگی داره. تو می تونی احساسات کیتلین و رشد شخصیتش رو به مرور زمان ببینی و توهم تو مسیر رشد کیتلین چیز هایی یاد بگیری. کتابش پر از احساسه و من به شخصه به قدری با کیتلین ارتباط گرفتم که دلم خواست واقعی می بود. بنظرم نویسنده به خوبی تونسته احساسات کیتلین و درواقع یک دختر دارای بیماری آسپرگر رو به تصویر بکشه.
        

          خب اول از همه خلاصه ای از کتاب رو براتون میگم. ناتوان راجب دختری به نام پیدن گری هست که توی سرزمینی زندگی می کنه که بیشتر مردمش دارای قدرت های ماورا طبیعی هستن و درواقع چندین دهه قبل نوعی بیماری درکنار آسیبی که به خیلی از آدم ها رسونده، این قدرت ها رو هم به مردم این سرزمین بخشیده و حالا پادشاهی ایلیا و بیشتر مردم که قدرتمند هستن و برگزیده محسوب میشن، آدم هایی مثل پیدن رو که از هیچ قدرتی برخوردار نشدن بیمار می دونن. پس به دستور پادشاه این افراد تبعید یا کشته میشن. اما پیدن خودش رو غیب گو جا می زنه تا بتونه همرنگ جماعت برگزیده ها بشه و سعی می کنه با دزدی کردن درمیون زاغه ها زندگیش رو بچرخونه. اما طبیعتا همه چیز به این سادگی نیست.
خب بنظرم این کتاب نسبت به خیلی کتابای دیگه سریع هیجان انگیز میشه و روند جذابی پیدا می کنه که این  هیجانش بیشترین چیزی بود که منو جذب کرد. من خودم خیلی طرفدار ژانر فانتزی نیستم اما از اونجایی که تعریف این کتابو زیاد شنیده بودم و همچنین ژانر عاشقانه هم هست، تصمیم گرفتم بخونمش. البته که عاشقانه اش ممکنه مورد پسند هرکسی نباشه و به هرحال به سلیقه هم بستگی داره و بهتره اینم بگم که سومین کتاب عاشقانه ای بود که من خوندم و این ممکنه رو نظرم راجب این کتاب موثر بوده باشه. همچنین پایانش بازه و واقعا باعث میشه سریعا بخواید جلد دو رو هم بخرید. دیگه می تونم بگم که قلم نویسنده هم جذابه و توصیفاتش قابل تصور هستن ولی می تونستن یکم بهتر باشن. ترجمه ی نشر داهی هم عالیه.