یادداشت‌های Hosna Farahani (6)

          فقط با چشم دل می‌توان  روشن دید . اصل با چشم نادیدنی است.
سوزنبان گفت: آدم هیچ وقت از جایی که هست دلخوش نیست.
        

          شجاعت انواع و اقسام مختلفی داره مالی خانم .
        

          
گاهی مرگ آدم‌ها را از ذهن جامعه پاک می‌کند و گاهی هم شخصیتی فراتر از واقعیت از آن‌ها می‌سازد.
حقیقت اینه که وقتی قدرت‌طلبی فقط به عشق به دست آوردن قدرت بیشتر باشه به اعتیادی خانمان‌سوز تبدیل می‌شه.
        

          این مسئله که هنوز پیدایش نکردیم ، به این معنا نیست که حست و جو مون به بن بست رسیده .... چرا که جستن  هم به اندازه ی یافتن ارزشمنده .
همه ی طوفان ها در گذر زمان به نسیمی دلنشین تبدیل میشنود .
گمونم سایه کسی که مشعل رو به دست داره از بقیه تاریک تره 


        

          دننایی که به ظاهر همان آرمان شهری ست که آرزویش را داریم 
اما واقعا مرگ دشمن ماست ؟
شاید هم خودمان  دشمن خود باشیم 

        

          این کتاب از اون کتابایی بود که باهاش گریه کردم 
یجورایی نمیشه گفت کتاب خیلی فوق العاده ای بود اما دوستش داشتم و تا حدی تونستم با کراکتر اصلی و فقدان از دست دادن دوستش ارتباط بر قرار کنم 
در کل کتاب غمگین خوبی بود