یادداشت‌های محمد افصح (4)

          جالب بود برام که از چند نفری شنیدم این کتاب از کتاب های شناس امیرخانی نیست.
و چه حیف که تموم شد، هرچند پایان به موقعی بود.
یعنی اگه بیش از این ادامه پیدا میکرد کار خراب میشد.
ممنونم از آقای امیرخانی.
        

          کره شمالی مقوله عجیبیه.
این سفرنامه فوق العاده با قلم آقای امیرخانی درآمیخته.
این اثر پر از ویژگی های مثبت و چشم‌گیره.
اصلا نمیشه از همچین اثری به سادگی گذر کرد.
فقط میتونم از این زحمت نویسنده کمال تشکر رو بکنم.
ممنونم آقای امیرخانی.
        

          گرمی نمایشنامه از صحنه ۳ بعد بعد آدمی رو مبهوت خودش میکنه.
به خودم اومدم و دیدم صفحه آخر کتابم و دارم اشک‌ میریزم.
        

          سلام.
کتاب مردی در تبعید ابدی.
این کتاب رو بعد از کتاب سه دیدار نادر ابراهیمی خوندم.
سبک کم و بیش همون سبک بود و سبک روایت ویژگی های یک شخص از ایعاد مختلف در قالب چند داستان به موازات هم، سبکیه که باعث میشه اصلا از خوندن کتاب خسته نشی.
قدرت پردازش ویژگی های شخصیتی فرد در قالب یه داستان هیجان انگیز همون تواناایه که باعث میشه هرچی به آخرای داستان نزدیک میشی هیچوقت برات خسته کننده نمیشه.
البته این کتاب اون ضعف داستانی انتهای داستان های کتاب سه دیدار رو نداره و به معنای واقعی کلمه آدم دوست داره تا ته داستان رو بخونه.
تا آخر عمرم شاید دنبال کتابی بگردم که بتونم با این لذت بخونمش.
بعیده گیرم بیاد.
مثل مزه غذایی که تو یه رستوران دور افتاده به دلت میشینه ولی هیچوقت دوباره نمیتونی مزه اش رو بچشی.
لذت خوندن این کتاب برای من با هیچکدوم از کتابایی که خوندم قابل مقایسه نیست.
خلاصه که مجذوبش شدم.
حتما بخونید 👍