یادداشت‌های زهرا رحمتی | خانوم زی (2)

          رمان-نمایشنا‌مه‌ موش‌ها و آدم‌ها به قلم جان استاین‌بک نمایان‌گر احوالات اجتماعی جامعه آمریکایی به روایت کارگرانِ بی‌چیزِ سرگردانیه که در جهان‌شون امید تفاوتی با دیوانگی نداره.
نویسنده در این کتاب فلاکت زحمت‌کشان جامعه در برابر بی‌رحمی ارباب‌ها رو به خوبی به تصویر می‌کشه.
اما انتقاد استاین‌بک به شرایط موجود جامعه اون زمان در این اثر چندان بدبینانه نیست و با پیام برادری بین آدم ها جسارت، آینده روشن و آسایش در ازای کار رو حق مسلم همه افراد می‌دونه که این بینش او ناشی از انسان‌دوستی و باورش به نیروی امید و رویاست.

«اگر دو نفر بکوشند که در دل هم راه یابند و احساسات هم را درک کنند نسبت به یکدیگر مهربان خواهند شد و به هم کمک خواهند کرد. کوشش در تفاهم هرگز به کینه نمی‌انجامد، بلکه همیشه به جانب عشق راهبر است.» 
- جان‌استاین‌بک

کتاب با تقریبا ۱۶۰ صفحه و داستانی جذاب برای شروع کتاب‌خوانی هم می‌تونه پیشنهاد مناسبی باشه.
-زی
        

          این کتاب از طریق درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) به مسئله کمال‌گرایی مخرب و ناسازگار می‌پردازه.
نویسنده با محوریت "پذیرش" ما رو ترغیب می‌کنه تا به جای تلاش بی‌وقفه برای آرمانِ کاملی که وجود واقعی هم نداره و دست‌نیافتنی و فرسایشیه سعی کنیم کارها و ارزش‌هامون رو باهم همسو کنیم تا به هدفمندی مثبت و پیش‌رونده برسیم.
روش هایی که داخل کتاب ارائه می‌شن بینش تازه و همه‌جانبه‌ای نسبت به کمال‌گرایی بهمون می‌دن و در پایان کتاب ارتباط دلسوزانه‌تری هم با خودمون خواهیم داشت.
می‌دونم اکثرا درگیر کمالگرایی هستیم و منحصرا هرکدوم به سوهان‌کشی مغزمون مشغولیم پس این پیشنهادی برای همه‌است نه فقط دانشجو‌های روانشناسی.(متن روان و قابل فهمی داره)
-زی