یادداشت‌های مهدی مطهری (2)

          یک مجموعه داستان فوق‌العاده
قصه‌هایی با طعم پر رنگ جغرافیای جنوب که مزه‌ی آن‌ها را برای من جنوبی دو چندان می‌کرد...

داستان نام آن پرنده چه بود را از دیگر داستان ها بیشتر پسندیدم.
        

          نازنین را دوست داشتم.
داستان مردی بود که گذشته‌ی زناشوییش را زیر و رو می‌کرد تا بداند چرا جسد همسر نازنینش بی جان روبروی او افتاده.
داستایفسکی به زیبایی ما را که مستمعین نادیده‌ی این مردیم با او همراه می‌کند تا شخصیت مرموز این دخترک را کشف کنیم و در ضمن آن روی سیاهِ کمتر دیده شده‌ی روابط انسانی را دریابیم.
ترجمه‌ی خیلی شیوایی داشت که گرچه در دهه‌ی چهل انجام شده بود اما به دلیل نثر ادیبانه‌اش آن را بیشتر از ترجمه‌ی یلدا بیدختی‌نژاد  پسندیدم.
یک مقدمه‌ی مختصر هم مترجم درباب زندگی و زمانه‌ی داستایفسکی نوشته که واقعاً مفید و آموزنده بود و به شدت پیشنهاد می‌کنم.