یادداشت‌های R.babaei (2)

          تاریخ را باید خواند و برای درک بهترش چیزی بهتر از ادبیات نیست. همیشه گفته‌ام هیچ‌کس از رنجی که مردم شمال ایران در آن‌سال‌ها برده‌اند به درستی و راستی سخن نگفته. اگر گزارش‌های تاریخی را بخوانید می‌بینید آن درد و شکنجه‌ای که جلال آل‌احمد به وصفش پرداخته هیج غلوآمیز نیست. در آن دوران آن مرز و بوم چنان ستمی را به دوش کشیده که هنوز هم آثارش در فرهنگ مردمان عزیزش پابرجاست.
        

          تن‌تن و سندباد را چند سال پیش شب‌ها پیش از خواب برای خواهر و برادر کوچکم می‌خواندم. آن‌قدر شیفته‌اش شده بودند که برای چند صفحه بیشتر پافشاری می‌کردند. خوب به یاد دارم صفحه‌های پایانی کتاب را درحالی خواندم که بغضم را سخت نگه داشته بودم. چشم‌هایشان که بسته شد و به خواب رفتند رفتم توی تاریکی‌های خانه گریه کردم. هنوز هم دوستش دارم.