یادداشت اِل.کُردی 💫🦋

        بسیار سرگرم کننده، هیجان انگیز و غیرقابل پیش‌بینی. 
کم و بیش تمام شخصیت ها دیوانه هستن و پادریک دیوانه ترین اونهاست، و ما این موضوع رو از صحبت های دانی پدر پادریک با دیوی متوجه میشیم(البته پدر و پسر هر دو دیوانه ان). در حالیکه ینفر هست که از پادریک هم میتونه دیوانه تر باشه:)
پادریک عاشق گربه اشه و تمام ماجرای عجیب و غریب این نمایشنامه به خاطر  همین گربه اتفاق میوفته. گربه ای که می میره و پادریک قراره انتقام بگیره. براش هم فرقی نداره کی باعث مرگ گربه اش شده باشه حتی اگر پدرش باشه حسابش رو میرسه!(بنظر میاد پادریک میتونه شخصیت محبوب حامیان گربه ها باشه:) )
ولی اگه گربه نمرده باشه چی؟

شخصیت مورد علاقه ام توی این نمایشنامه دیوی بود. بین هشت شخصیت این نمایشنامه دیوی بی خطرترین و عاقل ترین اونهاست که البته به خاطر ساده دلیش اونهم گاهی دیوانه بنظر میاد. درست نقطه ی مقابل شخصیت دیوی خواهرش مِئریده، دختر شونزده ساله ای که تیراندازیش حرف نداره.
خلاصه این دیوانه ها قراره به وحشیانه ترین شکل ممکن به جون هم بیفتن اونم به خاطر یک گربه :)
فکر میکنم شاید قصد مک دونا از نوشتن این نمایشنامه این باشه که بگه در نهایت هدف و دلیل تمام جنگ ها و اقدامات تروریستی کاملا  دور از منطق و پوچه.