یادداشت سید محمد بهروزنژاد

        نباید کتاب مرجع را مثل کتاب های دیگر از اول شروع کرد و تا آخر  خواند .
این را من هم شنیده بودم اما گوش نکردم و از آنجا که به موضوع کتاب علاقه داشتم شروع کردم از اول تا آخر کتاب را بخوانم و توانستم بعد از حدود 3 ماه این کتاب پانصد صفحه ای را تمام کنم .!

«فرهنگ واژه ها»  لغات جدیدی که امروزه زیاد می شنویم و اغلب  یک «ایسم» ضمیمه شان هست را مختصر توضیح می دهد تا با کلیات این  «ایسم» های  کذایی آشنا شویم . بررسی می کنیم که این مکاتب از نظر تا عمل چه قدر تفاوت داشته اند و تجربه تاریخی شان چیست و اگر مکتب قدیمی ای باشد با امواج مختلفش آشنا می شویم ( مثل سه موج فمینیسم ). در پایانِ بیشتر  مداخل ، مؤلفان بخش کوتاهی آورده اند و در آن  تعارضاتِ  گزاره های آن  مکتب با نظر اسلام را  بررسی کرده اند.

 حقیقتاً وقتی کتاب را تمام کردم تمام تصوراتم از مکاتب و اندیشه های معاصر عوض شد . قبل ها فکر می کردم هر کدام از این «ایسم» ها یک محدوده معنایی جدایی دارد که می شود با خط کش آن را از بقیه  جدا کرد ، اما اصلا این طور نیست ، آن قدر این مکاتب درهم تنیده شده اند که تشخیصشان از هم سخت است و اصلا گاهی تکمیل کننده هم هستند نه در تقابل با هم. 
 توضیحش سخت است و ممکن است حتی از توضیحاتم مکتب جدیدی ساخته شود( ! )اما تلاشم را می کنم:
مثلا اومانیسم می گوید انسان خدایی . خب این حرف در حوزه اخلاق باعث نسبی گرایی می شود‌‌، چون وقتی مالک همه چیز انسان است و ملاک اوست  ، هر کاری انجام داد هم  درست است . از طرفی هم در حوزه معرفت شناختی باز به پلورالیسم می رسد که هر که هرچه گفت حق است و قبول . بعد از همین اومانیسم در حوزه سیاست ، هم لیبرالیسم در می آید و هم مارکسیسم و سوسیالیسم. خلاصه که ببینید همین یک اومانیسم چقدر ایسم تولید کرد( !).
می خواهم بگویم مطلب به همین سادگی ها هم نیست.


کتاب مفیدی ست و برای هر اهل فرهنگی خواندنش لازم ، اما آرام آرام بخوانید که گیج نشوید ، مثلا روزی یک مدخل و مداخلی که طولانی ترند را هم در چند روز بخوانید ، چون واقعا مطالب سنگین است و قابل تأمل.