یادداشت مهیار امیرمیاندرق

        ((ای‌بابا! بازم یه نمایشنامه چرت و پرت... اصلا به جز بیضایی و ساعدی نباید از نمایشنامه نویس ایرانی چیزی  بخونم... اه... ))
 تا قبل ۳ تا پرده آخر اگه می‌خواستم گزارش بنویسم برای این کتاب، قطعا اینطوری بود. ولی الان فقط یه چیز می‌تونم بگم. خیلی خوب بود؛ خیلی.
آقای صحافی... تو همه رو می‌شناختی و همه چیز رو می‌دونستی؛ غیر از اون کسی که باید می‌شناختی و اون چیزی که باید می‌دونستی...