یادداشت سهیل خرسند

        دومین خوانش «بوف کور» توفیقی بود اجباری که «پیکرفرهاد» مخلوقِ عباس‌آقای معروفی به من تحمیل کرد. نه اینکه هرگز نیت به بازخوانی این اثر ارزشمند نداشتم، بلکه برای من که طبق یک برنامه‌ی از پیش نوشته شده کتاب می‌خوانم، انتخاب یک کتاب خارج از برنامه مرسوم نیست.

این ریویو کمی مفصل است(حدود ۱۸۰۰۰ کاراکتر) که با توجه به محدودیت ۵۰۰۰ کاراکتری بهخوان امکان قرار دادن آن وجود نداشت. به همین منظور اگر صبر و حوصله‌ی کافی به جهت مطالعه‌ی سیاهه‌ی من را داشتید، می‌توانید از طریق لینک زیر آن را مطالعه نمایید:

https://soheilkhorsand.ir/76-The-Blind-Owl.html
      
8

12

(0/1000)

نظرات

سلام و درود خدمت جناب سهیل خرسند عزیز. ممنونم، بسیار لذت بردم و یاد گرفتم. ممنونم از اینکه وقت گذاشتی مطالبی دوست داشتنی و آموزنده نوشتی. بارها و بارها گفته ام افسوس و صد افسوس که در عصر صادق هدایت نزیسته ام. یکی از معدود رمان هایی که در دنیا حرف برای گفتن دارد همین بوف کور است. که البته هنوز آنچنان که باید در ایران و در جهان به خوبی معرفی نشده است. چرا که نگاه حاکمیت به این کتاب زاویه دار است.
1

0

با سلام، عرض ادب و ممنون بابت مهر و محبتت نسبت به نوشته‌ی من.  کاملا باهات موفقم و حرفت حقه... حرف حق هم جواب نداره. در مورد هدایت شما به حرف‌هاش اشاره کردی... به نظرم خوندن نامه‌هاش هم مهم باشه که برای دوستانش می‌فرستاد. حقیقتا بوف کور اثر منحصربه‌فردیه. دم شما هم گرم و به داشتن دوستانی چون شما افتخار می‌کنم ❤️ 

0

میتونید پست بذارید
1

0

با سلام و عرض ادب خدمت شما، آقا حامد من بابت رعایت یکسری موضوعات پستش نکرده بودم، اما حالا که شما تایید کردید با اجازه پستش می‌کنم ✌️ 

0

نکته جالب اینکه صادق هدایت در فرانسه به مصطفی فرزانه میگوید: اکثر آثارم را با عجله و بی حوصلگی نوشته ام، از جمله همین بوف کور را. عجبا!!! اگر حوصله می کرد چه از آب در می آمد.
به احترام صادق خان هدایت(و همه ی نویسنده های بزرگ ایران زمین) می ایستم و کلاه از سر برمی دارم.
باز هم از سهیل خرسند عزیز ممنونم. 
با مهر

0