یادداشت نغمه رحیمی‌پور

        فکر می‌کنم تنها نکات قابل توجه این کتاب، اول نویسنده‌ی معروفش، دوم اسم کتاب و سوم طرح روی جلد باشد. 
فصل اول کتاب یعنی ۱۰ صفحه ابتدایی به صورت کاملا گزارشی به پیشینه‌ی شخصیت می‌پردازد و زمانی داستان اصلی شروع می‌شود که شخصیت اصلی به سن جوانی رسیده و دانشجوست‌. کتاب داستان کودک با شخصیت بزرگسال!

بعد هم در یک رویداد غیرقابل پذیرش و خارج از روابط علی و معلولی، شخصیت وارد یک ماجرای فانتزی می‌شود و شخصیتی که هنوز پرداخته نشده، مثل یک تیپِ تکراری عمل می‌کند و نویسنده تلاش دارد به خواننده بقبولاند که رفتارهای او عجیب و مخالف شخصیت گذشته‌اش است.

ماجرای فانتزی با یک پایان قابل پیش‌بینی به اتمام می‌رسد و برای این‌که خواننده چندان دست خالی کتاب را کنار نگذارد، نویسنده دست به دامان سبک خاله سوسکه‌ای می‌شود و شخصیت را به شکلی غیرمنطقی عروس می‌کند.

خواندن چنین داستان ضعیفی از نویسنده‌ی هوشمندان سیاره اوراک و پسران گل، برایم قابل قبول نبود. وقتش است که میدان را بدهند دست جوان‌ترها.