یادداشت رضا یحیی پور

         در تجربه اولین شراکت برای « میوه‌چین» شریک عزیز که اتفاقاً دوست عزیزی هم بود، به دلیل انجام تنهایی یکی دوتا از سفارش‌ها، شراکت رو به هم زد. آخرین جمله‌ش هم این بود: «خر مال اونیه که سوارشه!»😏

نمی‌دونم تونستید بخونید جمله رو یا نه. مراد اینه که «خر مال آن کسی‌ست که سوار خر هست» و او با انجام یکی دو سفارش سوار خر شده بود و صاحب‌ش! ایده‌ای که بکر بود و ناب به راحتی به هزیمت رفت. گویا خودش بتنهایی نتوانسته بود خر را براند.

تو شراکت های بعدی روش تقسیم سهام ثابت (همه چی مساوی) رو انتخاب کردم، که شکر خدا هنوز پابرجا هستند. ولی روش تقسیم سهام ثابت مشکلات زیادی رو ممکنه بوجود بیاره که از نزدیک دارم حس‌شون می‌کنم.

ایده کتاب بصورت کلی اینه افراد در یک تیم کار می‌کنند به اندازه‌ای ریسکی که متحمل می‌شوند باید از سهام بهره‌مند بشوند. این ایده با اینکه ساده‌ست خیلی کاربردیه. حتما به افرادی که تیمی کار می کنند حتما پیشنهاد می‌کنم. البته ابهام‌هایی هم دارم در پیاده‌سازی دقیق‌ش ولی مدل چارچوب خوبی رو در اختیارتون میذاره.

مشکلات ویرایشی کتاب (که انصافا کم هم نیست) نمی‌تونه از ارزش کتاب کم کنه. ولی خب دوستان هم یه آقایی کنند یه ویرایش بدهند رو کتاب.
 فیدیبو، ۲۱۸ صفحه، ۲۵ تومان