یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

        آیا خوشبخت هستید؟ 

مفهوم خوشبختی یا در جست و جوی خوشبختی یکی از اساسی ترین مسائل مطرح شده در ادبیات روسیه ست. از تورگنیف تا داستایفسکی ، از تالستوی تا چخوف ، بارها و بارها در آثارشون از زبان کاراکترهای مختلف پرسیدن که آیا احساس خوشبختی دارید؟ 

یادتون بیاد اون نامه پرنس میشکین در "ابله" به دختر ژنرال رو که داخل نامه نوشته بود " آیا خوشبختید؟" 

گاهی در آثار مختلف ، در اوج بگو مگو یا در زمانی که کاراکترها دور یک میز یا در بالکن خونه نشستند ، یکی از کارکترها از اون یکی میپرسه " آیا خوشبختید؟"

آیا واقعا خوشبختیم؟ چه چیزی باعث میشه که خوشبخت باشیم یا احساس خوشبختی داشته باشیم؟ تا حالا از خودمون یا اطرافیان مون پرسیدیم که آیا خوشبختید؟ 

مهم نیست دایی وانیا با چه تکنیکی نوشته شده. مهم نیست نوع روایتش چیه؟ مهم نیست چه چیزی باعث میشه دایی وانیا اینقدر به دل بشینه ... مهم اینه که ما از خودمون سوال بپرسیم که آیا خوشبختیم؟ 

دایی وانیا یکی از بهترین آثار نمایشی نوشته شده در همه ادوار تاریخه ... چخوف در این نمایشنامه از عشق حرف میزنه... کسانی که عاشقند اما عاشقی کردن رو بلد نیستند... بهتر بگم ... کاراکترهای چخوف اصلا زندگی کردن بلد نیستند.
دایی وانیا عاشقه اما جز حسرت برای از دست دادن جوونی و استعدادش هیچ کاری نمیکنه... اینقد منفعله که با همین انفعالش عشقش رو از دست داده. این سرنوشت اکثر آدم هاست. 
آدم های منفعلی که فقط لب و دهنند... از زندگی ناراضی و شاکی اند اما هیچ کاری برای بهبود این اوضاع انجام نمیدن ... 
عشاقی که زبون بیان عشقشون رو هم ندارند...

دایی وانیا اوج شخصیت پردازی در یک اثر دراماتیک رو برای ما به نمایش میذاره. به نظر من هرکسی که میخواد شخصیت پردازی یاد بگیره باید چخوف بخونه ، باید دایی وانیا بخونه.
کاراکترها زنده ن و روح دارن. از آسمون نیومدن و ابر قهرمان نیستند... با جوکر و بتمن سر و کار نداریم... با دایی وانیا سر و کار داریم که ممکنه همین امروز توی بقالی هم ببینیمش...

دوستان ، بیاید برای عالیجناب چخوف قیام کنیم ، بایستیم و دست بزنیم... 

ممنون که ادبیات رو پر بارتر کردید ، جناب چخوف... همانطوری که قبلا گفتم ...

" کت تن شماست " .