یادداشت مجتبی بنی‌اسدی

        پدر و پسرِ جذاب

بعد از خواندن این کتابِ کم‌حجم، آنقدر که جذبِ شخصیتِ سیدمحمدعلی جمالزاده شدم، چند برابر شیفته‌ی پدرِ شهیدش، سیدجمال‌الدین واعظ شدم.
کتاب را دو بخش می‌کنم. یک: نظرِ خود جمالزاده درباره‌ی انقلاب اسلامی ایران که وقتی می‌خوانی‌شان، فکر می‌کنی مثلا امام خمینی یا شهید مطهری یا حضرت آقا دارند این حرف‌ها را بیان می‌کنند؛ آن‌قدر قرص و محکم و مستدل از انقلاب اسلامیِ ایران دفاع می‌کند. این خاطرات به لطفِ گفت‌وگو و تبادل نامه با سیدهادی خسروشاهی، سفیرِ وقتِ ایران در رم، تهیه و تنظیم شده.
بخشِ دیگرِ این کتاب، خاطرات سیدمحمدعلی جمالزاده، از پدرش، یکی از بزرگترین علمایِ مشروطه‌خواه است. و عجیب شخصیتی بوده این جمال‌الدینِ واعظ. و جذاب‌ترین بخشِ این خاطرات، روایتِ دعوت محمدعلی شاه از پدرش بوده در یکی از باغ‌هایِ شاهیِ نیاوران. جایی که محمدعلی که سنی نداشته هم همراهِ او بوده. و چه صحنه‌های درجه یکی نقل می‌کند. حیف است از این سیدجمال یک سریال یا حداقل یک فیلم سینماییِ تاریخی ساخته نشود. تازه، روابط نزدیکی با شیخ‌فضل‌الله و سیدعبدالله بهبهانی هم داشته‌اند! البته صد حیف که سیدمحمدعلی می‌خواسته خاطرات را مکتوب و چاپ کند. اما انگار عمرش کفاف نداده همه‌ی خاطراتِ پدرش را قلمی کند... .