یادداشت مجتبی بنی‌اسدی

        از وقتی کتاب‌باز شد برنامه محبوبم، سروش صحت را توی اینستاگرام دنبال کردم. آنجا داستانک‌های تاکسی را هر از گاهی می‌خواندم و فکر می‌کردم به آنچه توی زندگی از کنارمان می‌گذرد و ما به آن‌ها به چشم زندگی نگاه نمی‌کنیم.
این کتاب را باید در ۱۲۱ روز خواند. هر شب، قبل خواب، یک داستانک. مثل قرص‌ بیندازی بالا و آرام آرام توی فکر زندگی‌ای که در تاکسی گذشته، به خواب بروی. می‌شود ۱۲۱ شب آرام فکر کرد و خوابید. آقای صحت، ممنونیم مجبورم کردی فکر کنم.