یادداشت
1403/3/14
4.4
32
کاشکی ابن‌مشغله، ابن‌مشغله می‌ماند و هیچگاه ماهیت خود را به ابوالمشاغل -در مقام شرح و توصیف و روایت- نمی‌داد.
گیج و سردرگم شدم از این‌همه پرانتز باز کردن و حاشیه‌گویی‌هایی که آنچنان لزومی برای بیانشان احساس نمی‌شد.
انگار، نویسنده خواسته بود صرفاً دین خود را به برخی افراد و برخی حوادث در دل همان پرانتزها ادا کند؛ که حوصله‌ام را سر برد و پیش از رسیدن به صفحه یکصدم کتاب، رهایش کردم.
با این حال، جملات خوب و قابل‌تاملی از ابوالمشاغل را برای خود به یادگار -یادداشت کردم و - نگه داشتم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.