یادداشت امیرحسین شریفی

        نه، همین لباس زیباست نشان آدمیت

داشتم خودم رو برای دادن ۵ ستاره به شاهزاده و گدا آماده می‌کردم ولی پایان بندی کتاب که شبیه سریال‌های ایرانی تلویزیون (گل و بلبل شدن همه چیز) بود، باعث شد یه ستاره کم کنم. 
موضوع کتاب درباره دو کودک هست که در یک روز به دنیا میان. یکی در خانواده فقیر و دیگری به‌عنوان جانشین پادشاه انگلیس. این دو کودک از نظر ظاهری خیلی شبیه به هم هستن و دست تقدیر کاری می‌کنه تا جاشون با هم عوض بشه. اون هم فقط با عوض کردن لباس‌هاشون. بقیه داستان حول تجربه‌های این دو نفر به جای هم می‌گذره. به نظرم خیلی سخت میشه از خوندن این کتاب لذت نبرد.  

پ.ن: جنگ فقر و غنا چقدر ظرفیت در اختیار ادبیات قرار میده و انصافا داستان نویسان ما در ایران چقدر این ظرفیت رو حیف و میل کردن. 

پ.ن: هر چی بیشتر از ادبیات قرن ۱۹ می‌خونم، بیشتر به این نتیجه می‌رسم که چقدر ادبیات اون دوره شریف، پاکیزه و متعهد بوده و صد افسوس که غربی‌ها و روس‌ها امروز فرسنگ‌ها از ادبیات مترقی قرن ۱۹ فاصله گرفتن و عقب‌گرد کردن. 

پ.ن: به‌نظرم این کتاب کاملا مناسب گروه سنی نوجوان هست. برای منی که تازه بعد از کنکور وارد دنیای ادبیات شدم، یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های زندگیم از دست دادن فرصت دوازده ساله مدرسه برای کتاب خوندن هست. پیشنهاد می‌کنم شما هم از هر فرصتی برای چشوندن طعم خوش ادبیات به کودکان و نوجوانان اطراف تون استفاده کنید. استاد محمد قاضی هم مثل همیشه ترجمه بی‌نظیری بر کتاب شاهزاده و گدا داشته که خواننده لذت می‌بره.