یادداشت محمد علی نباتی

        شهدای فاطمیون و زینبیون واقعا شهدای غریبی هستند! حتی برای چون منی که با فاطمیون و مدافعان حرم بیگانه نیستم، شهید علیرضا توسلی(ابوحامد) گمنام بود.شهیدی که از موسسین و پیشگامان گردان فاطمیون و فرمانده آن بوده است. و خدا میداند که اگر فاطمیون نبودند، سرنوشت سوریه و ایران به کجا می رسید!
کتاب خاتون و قوماندان از زبان و نگاه هسمر شهید علیرضا توسلی، سرکار خانم ام البنین حسینی نوشته شده است. کتاب صفحه آرایی خوب، قلم روان و روایتی جذاب دارد. اگر چه که تایپو گرافی روی جلد را نمی پسندم!
روایت در دوبخش است از پیش از ازدواج بنین تا ازدواج و زندگی مشترک و بخش دوم   از اعزام علیرضا به سوریه! روایت از نگاه همسر ابوحامد است. و نگاه خیلی بومی و شخصی است. همین نقطه قوت و ضعف اثر است. ما از نگاه یک زن مهاجر افغان در ایران هم چیز را میبینیم . آداب و رسوم افغان ها، فضای بلخ و کابل، نسبت ها و مناسب ها و از همه مهمتر عوالم شهید علیرضا توسلی را! همه این ها را از نگاه زنانه و همسر شهید میبینیم و زیباست و چشم نواز و خواندنی و کاملا مخاطب با بنین همراه می شود. اما خب به نظرم ابعاد شخصیتی ابوحامد، مغفول می ماند. البته که خب کتاب قرار نیست همه ابعاد شخصیتی یک نفر را نشان دهد، خود کتاب هم چنین ادعایی ندارد. و البته کتاب تو را مشتاق تر می کند که بیشتر ازعلیرضا توسلی بدانی...
شخصیتی که قطعا به دلیل مبارزات جهادی در افغانستان، و فرماندهی فاطمیون درای نبوغ خاصی بوده است...او که بی ادعا در این فاصله یه دهه کارگری ساده بوده است. 
آن چیزی هم که در جای جای کتاب لمس می کند، خلوص، بی ادعایی و مشقت و زحمت فراوان خانواده های مدافع حرم است! آن چیزی که شنیده بودیم ولی برایمان ملموس نبود و از آن غافل بوده ایم