یادداشت سید عرفان

        دود
کتابی است  که به گفته ی راوی داستان در پسا آخرالزمان اتفاق افتاده. 
حالا این پسا آخرالزمان چی هست و کی هست و از کجا اومده  متاسفانه اطلاعاتی در دست نیست. 
از فضای داستان بخوام بگم  تیره و تار (سرمه ای تیره) 
تنها هدف آدمای داستان ( زن، بچه، گربه، مرد) بقا  و زنده موندن است 
و تنها وجه زیبای این تصویر  طبیعت بکر است که نویسنده الحق و الانصاف حق مطلب رو به خوبی ادا کرده... 

ترجیح خودم این هست که اگر قراره یه روزی همه چی نابود بشه و از بین بره و فقط چند نفری زنده بمونن  
منم جز نابود شده ها باشم...علتش هم اینه که یه عمر راحت زندگی کردم و همه چی در دسترس بوده و حالا باید با طبیعت زمخت و خشن، با زمین بی حاصل و درختان بی ثمر با سرمای استخوان سوز با گرمای طاقت فرسا برای بقا بجنگم. 

شما کدوم رو انتخاب می کنید؟ 
همرنگِ جماعتِ نابود شده؟ 
یا
یکی از تنها فرده باقی مانده بر زمین؟