یادداشت مبارکه مرتضوی

        «با تکرار این حرف که خیلی‌ها بدبخت‌تر از ما هستند و نباید شاکی باشیم،  به خودمان دل‌گرمی می‌دادیم. به لطف همین بدبخت‌ترها بود که امیدمان را، هروقت نزدیک بود از دست برود، حفظ می‌کردیم. فکر کردن به آن‌ها یک‌کم آراممان می‌کرد و می‌گفتیم آن‌قدرها هم  بدبخت نیستیم و حتا خیلی هم بخت یارمان است.»

برایم کتاب خوبی بود. باشعور بود! دوستش داشتم. ازش یاد گرفتم بیشتر بگویم خوبم...