یادداشت فهیمه پورمحمدی

        سه ستاره چون احساسات متناقضی بهش داشتم: یک پنجم اولش رو دوست داشتم، سه پنجم بعدی رو نه، بعد بهش علاقمند شدم، اما غافلگیری آخر داستان حالم رو گرفت و نظرم از کتاب برگشت.
کلا نقطه‌ی قوت کتاب یکی خلق شخصیت‌های به یاد موندنیه و یکی توصیفات قوی‌ش، انقدر قوی که انگار در حال تماشای انیمه هستید (مثلا جایی که دختر مشت شعله‌ور میاد و با ژی‌ژی جانش صحبت می‌کنه، من واقعا می‌دیدمش که ایستاده و موهاش توی باد تکون می‌خوره)... اما خب تعداد نبردهاش و توصیفاتشون خیلی زیاده و واقعا از اواسط کتاب به شدت خسته‌کننده میشه، به علاوه من غافلگیری آخر کتاب رو اصلا دوست نداشتم.
کلا به نظرم فانتزی خفنی نیست و شاید برای انیمه‌دوست‌ها جذاب باشه، که البته فکر می‌کنم اونا هم ترجیح بدن انیمه‌شو ببینن.