یادداشت فاطیما

        دل کندن از نیومون و اهالی بلرواتر و شروزبری برام مثل ترک سالن امتحان با ورقه خالی میمونه. ته ته دلت میخوای دوباره برگردی و از اول شروع کنی تا این حس دلتنگی از بین بره.
 شرمنده انقدر مثال دلگیری زدم ولی به نظرم این حالت الان دقیقا چیزیه که من توش قرار گرفتم و چیز دیگه ای نمیتونه بهتر توصیفش کنه :))
بهترین جلد از نظر رشد شخصیتی امیلی ، جلد دو بود
بهترین جلد از نظر توصیفات و فضاسازی ، جلد یک .
و در آخر بهترین جلد از نظر پایان بندی و دادن نکات مهم درس فوق العاده سخت " زندگی "  به ما ، جلد سه بود.
از پارسال که قصر آبی رو خوندم ، دیگه تو فضای قلم مونتگومری نبودم و این سه جلدی ، تجربه ی خیلی شیرینی رو همزمان از دوره ی  راهنمایی  ( آنه شرلی ) و دبیرستان سال آخر ( قصر آبی خوندن های یواشکی زیر پتو ) برام زنده کرد.
پیشنهادش کنم ؟ صد درصد 
به خصوص برای کسایی که تازه میخوان کتاب های عاشقانه کلاسیک شروع کنن !
بالاخره یه کتاب باید پیدا شه تا بهتون آمادگی اینو بده که بتونید بشینید پونزده صفحه به توصیفات زاویه تابش خورشید رو درختای کوچه باغ نویسنده گوش بدید ، نه ؟😅
البته با کمی اغراق :))))

خداحافظ امیلی ؛
به امید دیدار دوباره بین صفحات کتاب ♡