یادداشت نرگس سلطانی
1402/9/3
اسم این کتابو تا حالا نشنیده بودم اما چون نوشتهی چارلز دیکنز بود شروعش کردم. داستانش جالب بود اما قلم نویسندهش خیلیییییییی قلبمه سلمبه حرف زده بود. طوری که میفهمیدم چی میگه اما احساس می کردم این نوع قلم مناسب چنین داستانی نیست چون روایی بود. دیالوگهای طولانی و بیمورد داشت.مثلا یارو می خواست جواب یک سوال ساده رو بپرسه حرفو میپیجوند و بعد اگر دوست داشت یکجوری جواب میداد که باید کشف میکردی منطورش چیه. و همینها باعث شده بود کتاب یه کم برام کسل کننده بشه و زیاد تمرکز نداشتم موقع خوندنش. و از اون کتابایی بود که نه دلم میومد ولش کنم نه حوصله داشتم تا تهش بخونم برای همین خوندنش یک کم طول کشید. در کل به کسی پیشنهاد نمیکنمش داستانهای از این بهتر برای خوندن هست:)
(0/1000)
نرگس سلطانی
1404/1/3
1