یادداشت яσвεят

        یکی از کتاب هایی که همیشه اسمش رو می‌شنیدم اما به سراغش نمی رفتم چون سالها بود از کانون پرورش فکری خداحافظی کرده بودم 
از آقای حسن زاده هم همینطور 
اما یک تلنگر با فیلم سینماییش که این همه تبلیغ کرد در جشنواره مجاب شدم این ۱۹۰ رو بخونم 
اول باید بگم داستان درسته برای مخاطب هدف نوجوان نگارش شده اما سوز جگر بالایی داره یعنی خط به خط داستان دیالوگ های زیبا با باباش 
یک گفت و گو عادی نیست 
رفتار های پدر او به نظر همه ی ما طبیعی است اما چه عنصری هست که خواننده تا لحظه آخر حق رو به پدر زیبا میده و فکر می‌کنه مشکلی ندارد ؟
در کل بخوام بگم قصه قشنگی بود ، قصه ای پر از اندوه درد و خشم و صبر 
قصه ای که من در دوستان خودم نمونه هایش رو دیدم 
مشکل آقا خسرو مشکلیه که خیلی ها دارند اما فقط تیمارستان نرفته اند ...