یادداشت محمدامین اکبری

        به نام او

🔹️مدتها بود که می‌خواستم این کتاب را بخوانم:
از کتاب رهایی نداریم
اولین و مهمترین دلیلش خواندنِ حرفهایِ کتاب‌باز و کتاب‌دانِ بزرگ هم‌روزگار ما امبرتو اکو درباره کتاب بود.
اکو در این کتاب با فیلمنامه‌نویسِ شهیرِ فرانسوی ژان کلود کریر -همسر نویسنده ایرانی نهال تجدد - که خود او هم کتاب‌باز بزرگی‌ است هم‌صحبت شده و از گوشه‌هایی از دنیای ناپیداکران کتاب می‌گوید از مجموعه‌داری کتابهای عتیقه گرفته تا مواجه با دنیای جدید کتابهای الکترونیکی.
خواندن این کتاب از این جهت برایم جالب بود که می‌دیدم که دغدغه‌ها، دلخوشی‌ها و نادلخوشی‌هایی که پیرامون کتاب در آن سوی دنیا وجود دارد چقدر شبیه مواردی‌ است که ما با آن روبروییم.
خلاصه خواندنِ این کتاب را با ترجمه خوب خانم مهستی بحرینی از دست ندهید.

🔸️و اما بخشهایی از کتاب:

امبرتو اکو: مجموعه‌دار واقعی به نفس جستجو علاقمندتر است تا به تملک

ژان کلود کریر: کتاب به یک ابزار اقتصادی، یا کالا، تبدیل می‌شود و این بسیار مایه تاسف است، مجموعه‌داران، عاشقان واقعی کتاب معمولا ثروت سرشاری ندارند.

ژ.ک.ک: شاید بتوانیم بگوییم که سروانتس تا چه حد در کافکا تاثیر گذاشته است. اما این را هم می‌توانیم بگوییم -ژرژ ژانت به روشنی ثابت کرده- که سروانتس هم از کافکا تاثیر پذیرفته است. اگر آثار کافکا را پیش از کتاب سروانتس بخوانیم، کافکا توسط ما، و بی‌آنکه متوجه باشیم، قرائتمان را از دون‌کیشوت تغییر خواهد داد.

ا.ا: هیچ‌چیز به اندازه مطالب بی‌معنی تعبیر و تفسیر برنمی‌انگیزد.

ا.ا: به کسی که برای نخستین‌بار به خانه‌تان می‌آید و کتابخانه باابهتتان را می‌بیند و بهترین حرفی که به نظرش می‌رسد، این است که بپرسد: "همه اینها را خوانده‌اید؟" به چند صورت می‌توان پاسخ داد. یکی از دوستانم جواب می‌داد: "بیشتر از این‌ها، آقا، بیشتر از این‌ها"

ژ.ک.ک: کتابخانه لزوما از کتابهایی که خوانده‌ایم یا حتی روزی خواهیم خواند تشکیل نمی‌شود. لازم است که این را تصریح کنیم. کتابخانه از کتابهایی به وجود می‌آید که می‌توانیم، یا احتمالا خواهیم توانست بخوانیم، حتی اگر هرگز آنها را نخوانیم.