یادداشت قدسیه پائینی

        چه قدر زنده اند این کتاب های روایت نزدیک. 
انگار بغل بغل حادثه ایستاده ای به تماشا، بوی خاک و هور و آتش از بین کلمات بیرون زده است.
تازه، کاملا تازه انگار همین الان اتفاق افتاده اند و هیچ غباری از زمان روی آن نیست.