یادداشت عطیه عیاردولابی
1402/12/8
4.1
10
کافیه یه ذره خلاصه‌اش رو بخونین که بدونین اصل داستان خواهران غریب مرحوم پوراحمد برای کی بوده. ایده که مرگ نداره و خیلی شیرینه. داستان و پایان‌بندیش هم برای زمان خودش خیلی جذاب بوده. اما امان از ترجمه!
ظاهرا چاپ اولش برای سال ۱۳۹۴ بوده ولی مدل ترجمه و ادبیاتش انگار برای دهه ۴۰ شمسی. لحن کاملا پیرمردی بود و فکر نمی‌کنم این لحن، لحن کستنر باشه. کستنری که من از بچگی کتاباش رو می‌خوندم خیلی سرزنده و بازیگوش به نظر میومد. با احترام به سروش حبیبی ولی این طور کتابای سرخوشانه باب سبک ترجمه ایشون نیست.
(0/1000)
نظرات
1403/1/31
بعد از ترجمه اون همه کتاب کَت و کُلُفت ادبیات قدیم روس، طبیعیه که لحنشون تو ترجمه کتاب کودک پیرمردی باشه؛)))
1
1
1402/12/10
0