یادداشت پریسا صحرانورد

تو دانشگاه ما یه واحدی داشتیم: جامعه‌شناسی ادبیات. برای یکی از جلساتش بوف کور رو خوندیم و استاد یک ساعت و نیم داشت بی‌وقفه درموردش حرف می‌زد و دهن ما باز مونده بود و من هنوزم بنظرم خیلی غریب‌ بود. و در این فکرم که کسایی که شانس اینو نداشتن که بعد خوندنش پای اون صحبت‌ها (یا صحبت‌های مشابه) بشینن، چطوری ممکنه این کتاب عجیب‌غریب رو دوست داشته باشن؟ 🥲
یعنی به طور کلی حس می‌کنم بوف کور از اون کتاب‌هاست که متعجبم از این همه معروف بودنش. این همه خونده شدنش و این همه محبوب بودنش، با توجه به لایه‌های پنهانی که داره…