یادداشت Sheida Hanafi

        امیلی دیگر آن دخترک خام جلد اول نیست. حالا می‌نویسد، خط می‌خورد، برمی‌گردد، می‌ایستد، گم می‌شود، اما از پا نمی‌افتد. امیلی و صعود داستان رسیدن است، اما نه آن رسیدن‌های سطحی که دیگران انتظار دارند. این صعود، درونی‌ست… آرام، آهسته، ولی مقاوم.

در دل این داستان، چیزهایی هست که بغض می‌سازند. آن لحظه‌هایی که باید تصمیم بگیری کجای خودت را نگه داری و از کجای دنیای اطرافت دل بکنی. و امیلی، با تمام شکنندگی‌اش، محکم می‌ایستد.

✨
«بعضی صعودها فقط در سکوت اتفاق می‌افتند، جایی در عمق دل آدمی.»

این جلد، داستان دختری‌ست که به جای بلیت‌های درخشان و راه‌های هموار، دل به راهی می‌زند که پر از تردید است و تاریکی. امیلی شاعر است، اما فقط با کلمات شعر نمی‌گوید، با انتخاب‌هایش، با سکوت‌هایش، با نرفتن‌هایش هم شعر می‌سازد.

در این کتاب، بیشتر از همیشه دیدم که صعود فقط فتح قله‌های بیرونی نیست… صعود یعنی بایستی، وقتی همه می‌دوند. یعنی نروی، وقتی همه می‌گویند برو. یعنی به ندایی گوش بدهی که فقط خودت می‌شنوی.

✨️ وقتی کسی با تمام قلبش دست از رفتن می‌کشد، شاید تازه دارد صعود می‌کنه ✨️
      
85

18

(0/1000)

نظرات

دارم ذره ذره این کتاب گوش میدم دلم نمیاد زود تمومش کنم
2

1

Sheida Hanafi

Sheida Hanafi

1404/3/11

حق دارین 🥲 منم ناراحتم ک تموم شده ولی بازم به عنوان پناهگاه بهش برمیگردم 🌱 

1