یادداشت سوده عابدی

        من ترجمه‌ی پیمان خاکساری رو خوندم.
ایگنیشس، شخصیت محوری داستان، چنان شخصیت پردازی خوبی دارد که نمی‌توان فراموشش کرد. در عین حال که از او نفرت پیدا می‌کنی و چندشت می‌شود، کاری می‌کند دلت برایش بسوزد.

نخبه‌‌ای با روحیه‌ی حساس که به بهداشت و روابط اجتماعی  صحیح و قابل قبول در جامعه اعتقادی ندارد و یک همیشه معترضِ خودبرتر پندار است. البته در فضای پر از بی عدالتی  و چرکی که او زندگی می‌کند، این اعتراض‌ها به جا است.
هرچند در نهایت او قربانی است و با همه‌ی تلاش‌هایش، نه کسی او را می‌فهمد، نه برایش اهمیتی دارد.