یادداشت فاطمه مجاب

                «هویت» موضوعیه که اخیرا ذهنم رو مشغول کرده و این کتاب برام حرفای خوبی داشت. شاید امین معلوف به عنوان کسی که همیشه تو اقلیت زندگی کرده (اون در یک خانواده عرب‌زبان و مسیحی در لبنان بزرگ شده و بعدا هم به فرانسه مهاجرت کرده) فرد مناسبی باشه که به ما بگه هویت و تعلقات فردی (زبانی، مذهبی، ملی و...) به همون اندازه که مهم هستن و نباید نادیده گرفته بشن، می‌تونن خطرناک هم باشن. چون آدم‌ها در صورت در اقلیت قرار گرفتن و انکار شدن هویت‌شون، ممکنه دست به هر کاری برای اثبات خودشون بزنن. و این موضوع مرز باریک و خطرناکی ایجاد می‌کنه؛ باید به تعلقات هویتی و فرهنگ هر گروهی ارزش داد اما از طرفی نباید این حق رو به کسی بدیم که به خاطر انکار شدنش به خشونت متوسل بشه (چیزی که تو دنیای امروز و دور و بر خودمون هم زیاد می‌بینیم متاسفانه).

معلوف تلاش می‌کنه یه تعادلی اینجا پیدا کنه که تو دنیایی که در حال جهانی‌شدن و شبیه‌شدنه (و این الزاما بد نیست)، چطور باید تعلقات فرهنگی ملت‌ها به‌خصوص اقلیت‌ها هم حفظ بشه. ضمنا با مثال‌های فراوانی که از وقایع کشورهای متفاوت و درگیری‌های مختلف در تاریخ می‌زنه، نشون می‌ده این جنگ بر سر هویت مختص یک زمان، جغرافیا یا مذهب خاص نبوده و نیست.

معلوف کتابش رو با آرزوی جالبی تموم می‌کنه؛ اینکه در آینده نوه‌ش کتابش رو ببینه و با خودش فکر کنه زمان پدربزرگم نیاز به گفتن چه چیزهایی بوده! -منم امیدوارم اینطور بشه :)