یادداشت سامان سامان دیروز سکوت موهبتی است، سکوت دیگران، اما از صداهای زندانی، درون کاسه‌ی سر هرگز رهایی نیست،همیشه هستند،همینکه صداهای بیرون خفتند، همینکه حنجره قرار یافت،شنیده می‌شوند، مثل زمزمه‌ای که همیشه در مه هست، مثل زق زقی که در اعماق آب می‌جوشد. 48 0 6 (0/1000) نظراتتاکنون نظری ثبت نشده است.
