یادداشت Daydreamer

        رمان نوستالژی بابا لنگ دراز جزو تجربه های خوبی بود که توی کتاب های کلاسیک داشتم،ترجمه به قدری روان بود که فکر نمیکردم دارم یه رمان کلاسیک میخونم!سبک نامه نگاری باعث شده بود که کتاب خاص تر از کتاب های دیگه باشه،در عین اینکه نحوه دریافت اطلاعات به صورت عادی نبود اما چیزی از جذابیت یا خوب بودن روند داستان کم نشده بود.به نظرم تنها بدی این شیوه روند سریع و عدم پرداختن به رویداد های داستان بود.خیلی از مواردی که به ظاهر مهم میرسید خیلی کم در حد یک اشاره توی کتاب ذکر شده بود که من با توجه به انیمه ای قدیمی که از این کتاب اقتباس گرفته شده بود،سعی کردم جای خالی این پردازش کافی رو پر کنم.مثل ازدواج آماسایی و کاری یا هم اتاقی سال آخریشون و خواستگاری جرویس و جیمی از جودی و چاپ شدن کتاب جودی و موارد دیگه.شاید بتونم بگم اقتباس انیمه واقعا خوب بوده چون جز چندتا تفاوت جزئی،فرقی بین انیمه و کتاب دیده نمیشه.مثل اینکه جولیا به جای اینکه از جیمی،برادر سالی خوشش بیاد از دوست برادر جیمی خوشش میاد و سرنوشت جولیا حداقل توی کتاب بابا لنگ دراز مشخص نمیشه،شاید دشمن عزیز رو که شروع به خوندن بکنم اطلاعات تکمیلی بهتری به دست بیارم.کاراکتر پردازی هارو دوست داشتم گرچه ناخواسته به خاطر سبک نگارش کتاب بیشتر شناخت کافی از جودی داریم تا کاراکتر های دیگه مثل سالی یا جولیا(مخصوصا جولیا چون توی کتاب جودی تا اخرین لحظه بر خلاف انیمه نتونست با جولیا صمیمی بشه)که تقریبا توی کتاب صرفا یک اسم بودن تا یک آدم.یه موردی که درمورد کتاب که توی انیمه توجه ای بهش نشده بود و من دوست داشتم،نظرات و پردازش جودی درمورد مسائل اجتماعی،اقتصادی و مذهبی در زمان خودش بود و این خیلی برام جالب بود و انیمه این جنبه از کاراکتر هارو خیلی پردازش نکرده و من حس میکنم مدنظر خود جین وبستر بیشتر این جنبه کاراکتر ها بوده تا جنبه های دیگه مثل روابط یا رفتار ها،شاید به خاطر همینه تو کتاب روی این موارد به جز در حد نیاز تمرکز نکرده و بر خلافش انیمه بیشتر روی این موارد تمرکز کرده تا هدف خود نویسنده.درکل کتاب کوتاه با حس و حال خوب کودکی همراهه و موقع خوندنش یه حس خیلی خوبی داشتم.فکر کنم این کتاب میتونه برای وقت هایی که ذهنتون خسته اس مناسب باشه و از خوندنش لذت ببرین.