یادداشت صَعوِه

        به قولی؛ همان نسخه مدرن ناتور دشت.
شخصا علاوه بر کتاب؛ پیشنهاد می کنم فیلمش رو هم ببینید.
خیلی خفنه که نویسنده خودش کارگردان فیلم کتابش شه!
حالا در مورد کتاب:
دوستش دارم. حس زندگی کردن می ده. شاید سخت زندگی کردن؛ تو هوا زندگی کردن یا هر چی. ولی می شه بفهمی که یه زندگیه. یه حیات تو این کتاب هست؛ و فقط منظره نیست.
دوستش دارم؛ هم چارلی رو؛ هم زمانش رو هم اطرافیانش رو.