یادداشت مبارکه اکبرنیا

        وقتی شروع کردم فکر می‌کردم به محض پایانش تصویر واضح‌تری از امام موسی صدر داشته باشم. منتظر یک تکان عظیم بودم. مخصوصا که کتاب به قلم جعفریان بود اما خب انتظار زیادی بزرگی داشتم. حرف‌های کلیشه‌ای باز هم! بزرگ‌نمایی‌های غیرطبیعی و کاش اسم روایت را روی  آن گفتگویی که عینا پیاده کرد نمی‌گذاشت! هدف از این همه حرف‌های تکراری بین چند زن چه بود؟ تمام حرف‌های گفته شده خیلی خلاصه‌تر میشد بیان شود! باقی روایت‌ها هم معمولی بود. محتوای غنی‌ای که دنبالش بودم نداشت. به شناخت عمیقی نرسیدم و فرم هم خیلی ضعیف بود!

بعد خانم جعفریان! اسم خلاقانه‌تر از این نبود که روی چنین کتابی بگذارید؟😑