یادداشت نوید نظری
1402/4/26
کارکرد رمان پرواز دادن پرنده ذهن خواننده در آسمان خیال نویسنده است. مسیری حرفی و مقصدی که در سیر داستان است در نهایت باید هم نوا شود با خواننده نه اینکه استدلال و فرایند تعقل این یک رنگی را پدید آورد
از این جهت این داستان را نمی شود رمان دانست...از سوی دیگر صحنه آرایی و صحنه پردازی‌ها در اواسط داستان خوب می‌شود و پرنده خیال را جلد خودش می‌کند.
از جان‌مایه کتاب و پیامش! صرف نظر می‌کنم چه اینکه نسبت‌هایی که به ضد قهرمان داستان داده می‌شود عمدتا ربطی به طبقه اجتماعی ندارد اخلاق بد، خیانت، شرب خمر مستقیما هیچ‌کدام مرتبط با طبقه اجتماعی نیست
شراب را اگر منصور بخورد و آقا جان خوب است اما بوی دهان رحیم بد است!
لذا اگر تنها داستان است داستان خوبی است و خوب پرداخته شده اگر رمان اجتماعی است پرت است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.