یادداشت سید امید حسینی
1403/1/14
سلام
شاید بدترین کتابی که میتونستم راجع‌به یک شهید بخونم همین کتاب بود. به دلیل تعریف زیاد و هم‌محلی بودن با شهید کتاب رو خوندم. شاید نیمی از کتاب نگذشته بود که کنارش گذاشتم.
چیز جدیدی برای گفتن نداشت. رابطه‌ی شهید و دوستش به شدت شبیه دوستی دو تا دختر بود. اینجای کتاب خیلی توی ذوق می‌زد. اصلا حس خوبی نمی‌داد.
عطش و شهوت زیادی برای چاپ کتاب راجع‌به شهدا هست. شاید بهتر باشه به محتوای کتاب‌ها بیشتر توجه بشه و قبل از چاپ از خودشون بپرسن: چه چیز این کتاب ارزش چاپ دارد؟
به هیچ کس پیشنهاد نمی‌کنم.
(0/1000)
نظرات
1403/2/29
من هم نفهمیدم چرا این قدر محبوب شد و تعریف شد ازش ... از اون هایی بود که خیلی خیلی دوستش نداشتم و بهش خیلی ایراد میتونستم وارد کنم. اینکه یکی از محبوب ترین های نویسنده هم هست‌عجیبه[ نویسنده این کتاب خیلی عنوان چاپ کرده و باقی شون به مراتب بهترن حتی از نظر قلم]
1
1403/2/29
قبول دارم یه سری صفات برای دخترا خوبه ولی برای پسرا نه و برعکس و احتمالاً شما هم منظورتون همین بود. ولی حالا با عرض معذرت، خیلی خوب میشه اگه صفات بد و خوب رو به یه جنس خاص نسبت ندیم 🥲 یعنی من خودم خیلی ناراحت میشم وقتایی که میخوام بگم قوی باش و میگم مرد باش؛ انگار برای قوی بودن نمیشه زن بود. @Omidh717
1
1403/2/29
اصلا مسئله‌ی صفت بد و خوب نیست. شخصیت‌های کتاب پسرن اما پسر نیستند. 🤦🏻♂️ روحیات پسر نوجوان این شکلی نیست که توی کتاب نشون داده. گریه برای دوری دوست و یه سری وابستگی‌های عجیب که بین پسرها اصلا شایع نیست. در کل دوستی این دو نفر در کتاب خیلی عجیب بود و پسرانه نبود. @roshana.
1
1403/2/29
1