یادداشت

        شاهنامه منثور ابومنصوری یکی از منابع اصلی فردوسی در سرودن شاهنامه بوده. جریان از این قراره که ابومنصور محمد بن عبدالرزاق برای اینکه از شاه سامانی یعنی نصر ابن احمد عقب نمونه و بتونه حکومت خودش رو بر خراسان تثبیت کنه و اقبال عمومی رو به دست بیاره دست به جمع آوری تاریخ شاهان ایرانی قبل از اسلام میزنه و اون رو در کتابی تحت عنوان شاهنامه که به نثر هم نوشته شده گردآوری میکنه.
نصر ابن احمد شاه سامانی کتاب کلیله و دمنه رو به فارسی ترجمه میکنه و به رودکی میسپره که کتاب رو به نظم دربیاره و همین مسئله باعث میشه که اسم این شاه سامانی ماندگار بشه برای همین منصور ابن عبدالرزاق برای رقابت با شاه سامانی و هم اینکه نام خودش هم ماندگار بشه دست به نوشتن کتابی تحت عنوان شاهنامه که بعدا به شاهنامه ابومنصوری مشهور میشه میزنه که منبع اصلی فردوسی برای سرودن شاهنامه بوده .
اما متاسفانه این اثر که قدیمی ترین نثر فارسی بوده در زیر سایه شاهنامه عظیم فردوسی قرار میگیره و از بین میره و فقط مقدمه این شاهنامه باقی مونده که اونم به این دلیله که اکثرا این مقدمه رو در ابتدای شاهنامه فردوسی آوردن .
کتاب حاضر یک پیشینه و مقدمه کوتاه درباره کل اثر شاهنامه منصوری و عین مقدمه خود شاهنامه منصوریه که بسیار با ارزشه.
کتاب سهل خوان و کم قطر و جمع و جوره و راحت در یک نشست میشه خوند و لذت برد.