یادداشت راضیه ایران پوری

        - تو به سرنوشت معتقدی؟
ـ نه، فقط به تصادف های عجیب معتقدم!
این دیالوگ ها که بین ناپلئون بناپارت و برناردین اوژنی دزیره کلاری، بیان شد، فکر مکرر من در طول کتاب بود.... اتفاقات عجیب، سرنوشت، تصادف، دست روزگار، تقدیر یا هر چیزی که بود، این روایت نسبتا واقعی از دل تاریخ، هر لحظه من رو متعجب تر و مشتاق تر میکرد برای خوندن ادامه داستان....
(گفتم نسبتا واقعی برای اینکه نمیدونم جزئیات داستان واقعی هستن یا نه، اما کلیات و اتفاقات مهم به ترتیب در تاریخ پیش رفتن)
روایت دزیره یا اوژِنی دختر یک تاجر پارچه در مارسِی، از بعد از انقلاب فرانسه، زمانی که حدودا ۱۴ سال داره. دزیره یه خواهر و برادر بزرگتر از خودش به نام های ژولی و اتین داره. ماجرا از اونجایی شروع میشه که اتین رو توقیف میکنن و دزیره باید برای آزادی برادرش با نماینده مجلس صحبت کنه....
دختری ساده، شیطون، مهربان و در مواقعی شجاع هست. کتاب به صورت یادداشت هایی از خود دزیره بیان میشه و اسم فصل ها تاریخ های دقیقی هستن.
سرنوشت دزیره با دو تا از شخصیت های بزرگ و مهم اون برهه از زمان، ناپلئون بناپارت و ژان باتیست برنادوت گره میخوره و باعث شکل گیری زندگی پر ماجرایی میشه. او که از مارسی به بالاترین مقام یک خانم توی یه کشور میرسه و در این راه اصل خودش رو فراموش نمیکنه و سادگی خود رو حفظ میکنه، تاریخ ساز میشه و همیشه در تلاشه از خانواده اش محافظت کنه...
در طول داستان میفهمیم که چی شد انقلاب فرانسه به امپراطوری ناپلئون تبدیل شد و چطور ناپلئون سقوط کرد و سلطنت به بوربن ها برگشت. حقوق بشری که پر شور در انقلاب راجع بهش حرف میزدن چه اتفاقی براش افتاد، سرنوشت جمهوری خواه های فرانسه چی شد و شرایط، چه تاثیری روی اونها داشت.
توصیفات به جا از محیط، توضیحات تاریخی و دلایل سیاسی رخداد های مهم فرانسه و اروپا در زمان ناپلئون به ترتیبی قابل درک، معرفی شخصیت های کلیدی و اعمال اونها، در کنار روایت های عاشقانه داستان، به جذابیتش اضافه میکنه.
احساسات و افکار دزیره رو به خوبی میشه حس کرد و باهاش خوشحال شد ناامید شد ناراحت شد و استرس کشید:)
با اینکه کتاب از زبان دزیره نوشته شده، شخصیت های فرعی فراموش نشدن و ما از اتفاقات زندگی اونها هم باخبر میشیم. شخصیت های دوست داشتنی و دوست نداشتنی! زیادی توی کتاب وجود داره و خیلیا توی ذهن موندگار میشن:) کنت براهه، کنت روزن، ماری، اوسکار کوچولو، پرسون...
بعد از خوندن کتاب احتمالا مکان های خاطره ساز رو یادتون بمونه: رودخانه سن و انعکاس نور چراغ ها در شب، باغ مالمزون و گل های خوش عطر و آلاچیق به یادموندنیش، ویلای سفید مارسی و پرچین باغش، کاخ تویلری، خانه خیابان آنژو....

تصویر از راست: ژان باتیست برنادوت، دزیره، ناپلئون بناپارت