یادداشت شکیبا غزنوی

        یادداشت کتاب بی کتابی
نوشتن درباره اش آسان نیست.می شود ساعت ها درباره اش نوشت و اما ننوشت.
بنابراین ساده و بی غش مینویسم، از آنچه با خواندنش تجربه کردم. 
داستان در زمان مشروطه و ایران دوره قاجار می‌گذرد. شخصیت اصلی داستان میرزا یعقوب نامی است که عتیقه خر و عتیقه فروش است.او علاقه وافری به کتاب‌های خطی دارد و میل وطمعی که به داشتن این کتابها دارد او را به مصائبی دچار می‌کند اما در انتها با درون مایه ذاتی خودش روبرو می شود.
ازنظر من اثر ادبی ارزشمندی است از چند حیث:
نخست این که مملو از لغات اصیل و کمتر دیده شده و از یاد برده شده است. به گونه ای که برای دانستن معنای برخی از آن ها باید دست به دامان موتورهای جست‌وجو شد.
دوم اینکه واقعه تاریخی کمتر پرداخته شده ای چون به توپ بسته شدن مجلس و جنایات اتفاق افتاده را به گونه ای عمیق و دردناک به تصویر کشیده است.
سوم به خاطر فضاسازی بی نقص،شخصیت پردازی بی‌نظیر، شروع و پایان معرکه و خط سیر داستانی بهم پیوسته.
چهارم محتوای فاخر و ارزشمند داستان‌ که دربردارنده این مضمون است که"کتاب زیاد خواندن سبب فرهیختگی نمی‌شود". 

در هنگام خواندن کتاب چنان محو سطر به سطرآن میشدم که گویی در حال تماشای فیلم هستم و درد برخی صحنه های آن به اعماق قلبم رسوخ میکرد (از شدت تاثیرگذاری فضاسازی). 
اما آیا خواندنش را به همه توصیه میکنم؟
خیر. اگر با خواندن متون ادبی با کلمات دشوار کسل میشوید، اگر تاریخ خواندن را بیهوده می انگارید، و اگر از خواندن کتاب های سیال ذهن دوری می‌جویید، این کتاب مناسب شما نیست.
چرا که بخش عمده داستان در ذهن میرزا یعقوب آنتیکه خر می گذرد و شاید از ناپیدایی مرز بین خیال و واقعیت، و ندانستن چرایی حضور این مطالب در کتاب دچار بی میلی به خواندن ادامه آن شوید.
اما در غیر این صورت، قطعاً یک بار خواندن آن برایتان کافی نیست.
امتیاز کتاب: ۵از ۵